Mieke de Loof

Frage: Erinnern Sie sich noch, wann Sie Ihren ersten Kriminalroman gelesen haben?

Mieke de Loof: Misdaad en straf van Dostojevski. Ik was 14 jaar oud en mocht het eigenlijk nog niet lezen van de bibliothecaresse van de bibliotheek van het internaat.

Frage: Was interessiert Sie an Kriminalliteratur?

Mieke de Loof: De vele vormen die het kwade kan aannemen; de vermommingen van kwaad en geweld.

Frage: Wie sind Sie zum Krimi gekommen?

Mieke de Loof: Een collega overtuigde mij om iets van Elisabeth George en Ruth Rendell te gaan lezen. Toen ging het van kwaad naar erger ;-)

Frage: Warum schreiben Sie Krimis?

Mieke de Loof: Ik hou van spannende verhalen waar diepte in zit en waar leugen, fictie en waarheid nog moeilijk van elkaar te onderscheiden zijn. Liegen met fictieve figuren in een zo waarheidsgetrouwe historische context en daardoor toch dichter bij de veelvormigheid van de waarheid komen. Daarbij komt ook nog dat het schrijven van misdaadromans een soort meditatie is voor mij. Een meditatie over het kwaad.

Frage: Seit wann schreiben Sie Kriminalromane?

Mieke de Loof: In 1999 nam ik mijn ontslag op de hogeschool om me volledig te wijden aan het schrijven.
Frage: Ihre erste Krimi-Veröffentlichung?

Mieke de Loof: Duivels offer, 2004, The House of Books.

Frage: Was bedeutet deutsche Krimininalliteratur für Sie?

Mieke de Loof: Kafka is een van mijn grote idolen.

Frage: Gibt es einen Krimiautor / eine Krimiautorin, der oder die Sie beeinflußt hat?

Mieke de Loof: Ik bewonder John le Carré: hoe hij in één alinea een perfecte sfeer oproept of een personage in al zijn complexiteit neerzet is werkelijk fenomenaal. Ik zou maar wat graag door hem beïnvloed worden. .

Frage: Bilden Sie in Ihren Kriminalromanen die Gegenwart ab?

Mieke de Loof: Ja.

Frage: Wo würden Sie Ihr "Setting" wählen?

Mieke de Loof: Mijn Ignatzromans spelen zich altijd af in dezelfde Ｔetting': Wenen 1913-1919 op het einde van het Habsburgse Rijk.

Frage: Halten Sie das Schreiben von Kriminalromanen für schwieriger oder weniger schwieriger als das Schreiben in einer anderen Literaturgattung?

Mieke de Loof: Ik denk dat het moeilijker is om een goede misdaadroman te schrijven omdat je de heel eigen wetten van het misdaadgenre wel wat mag oprekken maar nooit overboord kunt gooien. Het is een echt ambacht waarin je moet groeien.

Frage: Welches (Sub-)Genre der Kriminalliteratur bevorzugen Sie?

Mieke de Loof: Filosofisch-historische misdaadromans en spionageromans.

Frage: Findet Ihrer Meinung nach der Kriminalroman im Feuilleton gebührende Beachtung?

Mieke de Loof: Veel te weinig. Er zijn in Vlaanderen ook onvoloende beslagen recensenten van het genre en daarbij komt nog dat het aantal pagina's, voorbehouden voor cultuur, alsmaar vermindert.

Frage: Arbeiten Sie zur Zeit an einem neuen Kriminalrorman / an einer neuen Krimistory?

Mieke de Loof: Ja, aan mijn derde Ignatzroman. Ignatz is mijn protagonist en is jezuïet en geheim agent.

Frage: Halten Sie das Genre Kriminalliteratur für eine wichtige Literaturgattung?

Mieke de Loof: ABSOLUUT.

Frage: Sex im Krimi? - Wenn ja, warum?

Mieke de Loof: Sex hoort bij het leven, hoort dus ook in de Krimi thuis.

Frage: Gibt es einen "Frauenkrimi"?

Mieke de Loof: Ik kijk zelden naar het geslacht van de auteur; wel of ik te maken heb met een goede misdaadroman of een slechte en tot nu toe heb ik nog geen echte Frauenkrimi gelezen, denk ik.

Frage: Für wen schreiben Sie?

Mieke de Loof: Ik schrijf voor niemand speciaal, maar als mijn lezers me vragen wanneer mijn volgende Ignatzroman zal uitkomen, voel ik me wel aangespoord.

Frage: Plotentwicklung - Ihr erster Gedanke?

Mieke de Loof: De plot is de architectuur van mijn misdaadroman.

Frage: Krimi - eine Literaturgattung?

Goede misdaadromans zijn uiteraard literatuur.

Frage: Machen Sie sich Notizen und wo kommen Ihre Ideen her?

Mieke de Loof: Ik werk een klein half jaar aan mijn Plot Outline. Mijn ideeën komen uit mijn research, uit beelden die voortdurend terugkomen en uit een bepaald filosofisch thema dat ik in mijn misdaadroman langs alle kanten en vanuit verschillende perspectieven wil onderzoeken.

Frage: Wo schreiben Sie?

Mieke de Loof: In alle stilte aan mijn Knoll-bureau in mijn schrijfkamer.

Frage: Hindert der PC Sie am Schreiben?

Frage: Nee, hoegenaamd niet. Eerst schrijf ik in een schriftje en als het geschrap en gecorrigeer onoverzichtelijk dreigt te worden, dan beloon ik mezelf met het uittypen van mijn tekst op mijn PC.Daarna verbeter ik weer verder op de PC en druk de verbeterde tekst af waarna ik weer naar mijn schrijftafel ga om met vulpen de uitgetypte tekst verder te corrigeren. Zo gaat het nog een tijdje heen en weer: slijpen en nog eens slijpen is mijn devies.
Frage: Welchen Kriminalroman hätten Sie selber gerne geschrieben?

Mieke de Loof: Shutter Island van Dennis Lehane.

Frage: Als ausländischer Autor: Haben Sie Kontakt zu deutschen Kollegen/Kolleginnen?

Mieke de Loof: Dankzij de AIEP.IACW heb ik nu contact met een aantal collega's. Heerlijk!

Frage: Ihre Lieblingstatwaffe?

Mieke de Loof: Karate (letterlijk: lege hand). En de pen natuurlijk.

Frage: Mord - muss das sein?

Mieke de Loof: Het bestaat dus moeten we het erover hebben. Dat doet me denken aan een citaat van Joseph Brodsky: Misschien bestaat de echte beschaving erin dat je geen illusies creëert.

Frage: Wer ist überschätzt?

Mieke de Loof: -

Frage: Wer ist unterschätzt?

Mieke de Loof: Ken Bruen.

Frage: Ihr Lieblingsbuch als Kind?

Mieke de Loof: Winnetou.

Frage: Ihr Lieblingsbuch heute?

Mieke de Loof: Musil: Der Mann ohne Eigenschaften.

Frage: Ihre Lieblings-Krimiautorin / Ihr Lieblings-Krimiautor?

Mieke de Loof: John le Carré.

Frage: Ihr Lieblingsfilm?

Mieke de Loof: The Great Dictator van Charlie Chaplin.

Frage: Ihr Lieblingsgetränk?

Mieke de Loof: Single Malt Whisky.

Frage: Welche Bedeutung hat für Sie Essen und Trinken?

Mieke de Loof: Eten en drinkgelagen met vrienden zijn uiterst belangrijk en bijzonder heilzaam voor het schrijven.

Frage: Kochen Sie?

Mieke de Loof: Wegens tijdsgebrek, zelden.

Frage: Ihr Lieblingsgericht:

Mieke de Loof: Frietjes en gevulde tomaat met grijze Noordzeegarnalen.

Frage: Gehen Sie essen, und wenn ja, wo?

Mieke de Loof: Vroeger veel, nu, omdat ik voor voltijds schrijversschap heb gekozen, alleen nog bij feestelijke gelegenheden. Italiaans en Thai's eten genieten mijn voorkeur.

Frage: Was ist Ihr Lieblingskleidungsstück?

Mieke de Loof: De jas van mijn moeder; jammer genoeg al bijna op de draad versleten.

Frage: Fußball - ist das ein Thema für Sie?

Mieke de Loof: Absolut. Absoluut. Ik speelde zelf in het beroemde elftal Meniscus en stond rechts achter (back).

Frage: Ihre Lieblingsstadt in Deutschland?

Mieke de Loof: Berlijn, ook al ben ik er nog nooit geweest. Berlijn spreekt tot mijn verbeelding: mijn lievelingsschrijvers John le Carré en Alfred Döblin hebben er schitterende romans over geschreven en als ik de huidige metamorfose in documentaires van Arte erover zie ...

Frage: Ihr Lieblingsland?

Mieke de Loof: Vlaanderen, in al zijn chaos en anarchie; Vlaanderen als regio van Europa.

Frage. Was lieben Sie?

Mieke de Loof: Ik hou van nieuwsgierige, open mensen met een warm hart en een grote passie. Van mensen die, ondanks hun uitgesproken meningen, toch respectvol en tolerant andere mensen in hun eigenheid en zijn kunnen laten.

Frage. Was verabscheuen Sie?

Mieke de Loof: De onverschilligen; de lauwen.

Frage: Beste Schulnote - worin?

Mieke de Loof: Nederlands en turnen.

Frage: Schlechteste Schulnote - worin & warum?

Mieke de Loof: Scheikunde, omdat ik mijn formules maar niet uit het hoofd geleerd kreeg.

Frage: Ihr Traumberuf?

Mieke de Loof: Schrijver.

Frage: Haben Sie eine Ahnung, warum Sie diesen Fragebogen beantwortet haben?

Mieke de Loof: Voor jou, Gisela. Als zeer kleine tegenprestatie voor wat je me, als schrijver, al gegeven hebt.

Die Befragung erfolgte ohne Zeugen im Januar 2009.

Mieke de Loof.
(°Aalst, 1951) is schrijver, socioloog en filosoof.
Ze werkte als wetenschappelijk onderzoeker, docent, chauffeur, dienster in een nachtkroeg en is Kyokushin-karateka. Ze schreef theater voor en met Marokkaanse jongeren. Samen met haar vader schreef ze En niemand hoort je huilen (1982), een medisch-polemologische studie over de gevaren van een atoomoorlog.
Sinds 2000 werkt ze aan een cyclus van zeven misdaadromans, die zich allemaal afspelen in Wenen 1913-1919, met steeds dezelfde hoofdpersoon: Ignatz, jezuïet en geheim agent. Duivels offer (2004) en Labyrint van de waan (2006) zijn de eerste twee misdaadromans van de reeks. Nu werkt ze aan haar derde.
Ze is voorzitter van het Genootschap van Vlaamse Misdaadauteurs.

(Übersetzung der Antworten aus dem Niederländischen von Gisela Lehmer-Kerkloh. Hier geht es zur Übersetzung der Befragung
[Homepage]
www.misdaadauteurs.be (auteurs)

Die Krimis:
En niemand hoort je huilen (1982)
Duivels offer (2004)
Labyrint van de waan (2006)

Die Krimikurzgeschichten:
Maria van de Lange Neeldekenstraat 2008

de-loof-En-niemand-hoort-je-huilen de-loof-duivels-offe de-loof-Labyrint-van-de-waan

Alle Titel und natürlich jedes andere lieferbare Buch können und sollten Sie bei Missing Link in Bonn bestellen, einer Buchhandlung, die sich auf Sekundärliteratur zum Krimi, auf Kriminalliteratur und auch auf die Beschaffung ausländischer Literatur spezialisiert hat.
Buchhandlung Missing Link
Zweigniederlassung Bonn
Thomas Przybilka
Buschstr. 14
53113 Bonn
Fax: 0228 - 24 21 385
Tel: 0228 - 24 21 383
e-mail: mlbonn@t-online.de
- deutsche Bücher stets porto- und verpackungskostenfrei! - fremdsprachige Titel ab einem Rechnungsendbetrag von EUR 52,00 innerhalb der BRD stets porto- und verpackungskostenfrei!

Nach oben

Die Befragenden:

Gisela Lehmer-Kerkloh rezensiert Kriminalliteratur. Sie ist Mitglied bei den Sisters in Crime, bei der GVM (Genootschap van Vlaamse Misdaadauteurs), sowie Amiga im Syndikat.
Bei den Alligatorpapieren veröffentlicht sie regelmäßig ihren "Krimi-Kurier" Letzte Buchveröffentlichung:
Siggi Baumeister oder: Eine Verfolgung quer durch die Eifel. Die Eifelkrimis des Jacques Berndorf.
84 S., 2001; EUR 10,50
NordPark Verlag

Thomas Przybilka verdient seinen Lebensunterhalt als Buchhändler. Er ist langjähriges Mitglied der "Autorengruppe Deutschsprachige Kriminalliteratur Das Syndikat". 1989 baute er das international bekannte "Bonner Krimi Archiv (Sekundärliteratur)" [BOKAS] auf. Bei den Alligatorpapieren veröffentlicht er regelmäßig seine "Krimi-Tipps zur Sekundärliteratur zum Krimi." Zahlreiche Publikationen zur Kriminalliteratur in Fachanthologien und -magazinen im In- und Ausland. Kriminalgeschichten in Deutschland, Bulgarien und Spanien. Letzte Buchveröffentlichung:
Siggi Baumeister oder: Eine Verfolgung quer durch die Eifel. Die Eifelkrimis des Jacques Berndorf.
84 S., 2001; EUR 10,50
NordPark Verlag